درود و سپاس جناب علی عزیز ممنون مهر و حضورتون هستم 

پایدار باشید عزیز

 درود بر شما جناب احمد آقا ممنون از شعر و حضورتون

نمیدونم من چرا در لیست سیاه دوستان شما قرار دارم؟

دوست مشمار آن که در نعمت زند

لاف یاری و برادر خواندگی

دوست آن دانم که گیرد دست دوست

در پریشان حالی و درماندگی

سعدی

به همه خاطـره هایم گره ی کور زدم
به یکی انگ و دگر وصله ی ناجور زدم

تو شدی منکـر ما بودن ما اینهمه سال
همه بر خیل خوش خاطرم هاشور زدم

ازهمان دم که پرید عطر وجودت ز تنم
مـُـردم و بـر بدنم یکـسـره کافــور زدم

لب من نوش دگر جز لب تو نوش نکرد
بوسه تنها به لب خمره ی انگور زدم

خسته از آن همه روزِ پُرِ نیرنگ و ریا
دل بریدم ز سحر بر شب بی نور زدم

رگ خشکیده ی من تیزی تیغی نبرید
من به آن تیغ تـبـر تیزی ساطــور زدم

تو تنت را به تن گرم دگر دادی و من
تن سردم به تن یـخ زده ی گـور زدم

چشم بر من تو ببستی و منم بر دنیا
باز از پیش خدا چشمکت از دور زدم

    ما شبی دست برآریم و دعایی بکنیم    غم هجران تو را چاره ز جایی بکنیم
    دل بیمار شد از دست رفیقان مددی    تا طبیبش به سر آریم و دوایی بکنیم
    آن که بی جرم برنجید و به تیغم زد و رفت    بازش آرید خدا را که صفایی بکنیم
    خشک شد بیخ طرب راه خرابات کجاست    تا در آن آب و هوا نشو و نمایی بکنیم
    مدد از خاطر رندان طلب ای دل ور نه    کار صعب است مبادا که خطایی بکنیم
    سایه طایر کم حوصله کاری نکند    طلب از سایه میمون همایی بکنیم
    دلم از پرده بشد حافظ خوشگوی کجاست    تا به قول و غزلش ساز نوایی بکنیم

 سلام به روی ماهت معصومه جان دوست بسیار خوب و ارزشمندم؛ فقط به عشق دیدار دوستان گلی چون شما حضور دارم 

ممنون تک تک دوستان گلم هستم که منو مورد لطفشون قرار میدن 

درود و سپاس ایمان عزیز

ممنون مهر و نگاه زیبات ؛ پایدار باشی عزیز

با عرض سلام و خسته نباشید به خاطر وبلاگ وآهنگ زیبات فریبا جان

با عرض سلام و خسته نباشید به خاطر وبلاگ وآهنگ زیبات فریبا جان

با عرض سلام و خسته نباشید به خاطر وبلاگ وآهنگ زیبات فریبا جان

 درود و سپاس به شما یوسف عزیز 

ممنون مهر و لطفتون هستم 

 درود یلدا عزیزم ممنون حضور همیشگیت 

 درود بر شما پریسا گلم ممنون از حضور و ارسال عکسها و پیامهای  زیبایت ؛ 

عزیزم خیلی سعی کردم در وب لاگت پیام بزارم نشد امیدوارم منو ببخشی گلم

سپاس مهر بی پایانت عزیزم

سینه ام یک دفتر تا خورده است

واژه هایش خیس سرد و مرده است

من نمی گویم ولی انصاف نیست

دوریت… گویی دلم را برده است

آرزو کن بـا مـن….

که اگر خواست _ زمستـان _ برَود !

گرمـی  دست  تو امـا باشد !

“مـا” ی ما “مـن” نشود

سایه ات از سر  تنـهایی  مـن

کم نشود !

برای روز میلادم اگر تو

به فکر هدیه ای ارزنده هستی

منو با خود ببر تا اوج خواستن

بگو با من که با من زنده هستی