درود بر شما سپهر عزیز 

خیلی خوش اومدید ممنون از کامنتهای زیباتون

ﺩِﻕ ﮐَﺮﺩَﻡ … ﭘُﺸﺖِ ﺧَﻨﺪﻩ ﻫﺂﯼِ ﺗَﻠﺨﯽ ﮐِﻪ ﻫﯿﭽﮕﺂﻩ

ﮐَﺴﯽ ﺑِﻪ ﺁﻥ ﺷَﮏ ﻧَﮑﺮﺩ

 درود بر شما هومن عزیز منطقی نگاه کنیم  بله  اینگونه هست من هیچگاه حساسیت نداشتم و ندارم که فقط ظلم و مظلومیت را به جامعه زن بچسبانم می دونم که بسیار مردانی هستند  که با سیلی صورت خودشونو سرخ نگه میدارند و در زندگی دم بر نمیارند 

چه برسه که شکست روحی و عاطفی عمیق هم براونها وارد شده باشه 

ووو

ممنون عزیز

همیـشه بهم میگفت زندگیمـــی

وقتـــی رفت مــن بهش گفتم:مگه مــن زندگیـــت نیســتم؟

گفت آدم برای رسـیـدن به عشقـــش باید از زندگیــش بــگذره

نترس جانم

این پرنده بامشتى دانه؛

اهلى هیچ دلى نمیشود

وقتى پروازرا

فقط درآسمان توآموخته....

آدم ها هرچـــــقدر که
کسی رو بیشتر دوست داشته باشند

زودتــــــر از دستش ناراحـــــت میشند

این حساسیت زیاد فقط از روی عشقه

پس به جای بحث کردن درکشون کنیم

هیچ چیزی به اندازه شکست باعث موفقیت نمیشود

 درود بر دوستان عزیز و ارزشمندم که با حضور و کامنت های زیباتون ؛

همیشه مرا مورد لطف و محبت خودتون قرار می دهید

ازشما عزیزان؛ هومن عزیز ؛ بهانه گلم ؛ یوسف عزیز و یلدای مهربونم و همچنین معصومه نازنینم ؛ علیرضا عزیز و علی عزیز بسیار سپاسگزارم

مهرباني را در قلب کساني ديدم که بدون هيچ توقعي مهربانند

 انهایی بودن که خود نيازمند محبت بودند ولي باز محبت مي کردند

بادرود وسلام خیلی زیبا نوشتین من همیشه لزشما یاد میکنم درمسافرت بودم هم درمدینه هم درخانه خدا از شما وهمه دوستان یاد ودعا کردم وآرزوی خوشبختی برای همه کردم شادباشید 

با تشکر از خواهر جونم فریبای عزیز

غم که می‌آید در و دیوار، شاعر می‌شود
در تو زندانی‌ترین رفتار شاعر می‌شود
می‌نشینی چند تمرین ریاضی حل کنی
خط‌کش و نقاله و پرگار، شاعر می‌شود
تا چه حد این حرف‌ها را می‌توانی حس کنی؟
حس کنی دارد دلم بسیار شاعر می‌شود
تا زمانی با توام انگار شاعر نیستم
از تو تا دورم دلم انگار شاعر می‌شود
باز می‌پرسی: چه ‌طور این‌گونه شاعر شد دلت؟
تو دلت را جای من بگذار شاعر می‌شود
گرچه می‌دانم نمی‌دانی چه دارم می‌کشم
از تو می‌گوید دلم هر بار شاعر می‌شود

مثل زبان مادری ام دوست دارمت
من با غرور آذری ام دوست دارمت
در خواب های کودکی ام دیده ام تو را
صد بار گفته ام پری ام! دوست دارمت
در کهکشان روسری ات گوشواره را
من خوشه خوشه مشتری ام دوست دارمت
زیباترین سروده ی من چشم های توست
ای شاهکار شاعری ام! دوست دارمت
سنن صورا کی یوخدو منیم آیری سوگینیم*
مثل زبان مادری ام دوست دارمت

دلی یا دلبری یا جان و یا جانان نمی دانم
همه هستی تویی فی الجمله این وآن نمی دانم
به جز تو در همه عالم دگر دلبر نمی بینم
به جز تو در همه گیتی دگر جانان نمی دانم
یکی دل داشتم پر خون،شد آنهم از کفم بیرون
کجا افتاد آن مجنون،در این دوران نمی دانم
دلم سرگشته می دارد سر زلف پریشا نت
چه می خواهد ازین مسکین سرگردان نمی دانم
اگر مقصود تو جان است رخ بنماو جان بستان
اگر مقصد دگر داری من این وآن نمی دانم
نمی یابم ترا در دل،نه درعالم نه در گیتی
کجا جویم ترا آخر من حیران نمی دانم