بعضی چیزها خیلی به هم میان

مثل زرشک و پلو

مثل ماست و خیار

مثل پنیر و گردو ...  اما

بعضی چیزها با هم بونشون

حال آدم رو بهم میزنه

مثل نون خامه ایی و ترشی

مثل لواشک و کاپو چینو

مثل شیر و نوشابه

.

.

زندگی ما آدمها هم در کنار هم همینطوره

با بعضی ها خیلی خوب و راحتیم

با بعضی ها هم یه جوری هستیم...

اما

با بعضی ها  اصلا جور در نمیایم

پس توی انتخاب آدمهای اطرافمون دقت کنیم

تا حال خودمون و زندگی مون رو بهم نزنیم

.

.

.

سر بر شانه خدا بگذار تا قصه عشق را چنان زیبا بخواند

که نه از دوزخ بترسی و نه از بهشت به رقص در آیی

قصه عشق، قصه انسان بودن ماست

.

.

.

اگر کسی احساست را نفهمید مهم نیست

سرت را بالا بگیر و لبخند بزن

فهمیدن احساس کار هر آدمی نیست

سلام خواهر گرامي . بد جور هوايي شدم هوايي كربلا شدم . التماس دعا دارم .منهم براي سعادت شما دعا ميكنم. برادرتان حاج احمد

با سلام خدمت خواهر گرامي . موفق ومويد باشيد

خارخنديد و به گل گفت:"سلام"
و جوابي نشنيد...
خار رنجيد ولي هيچ نگفت !!
ساعتي چندگذشت...
گل؛چه زيباشده بود ،،
دست بي رحمي،نزديک آمد...
گل؛سراسيمه ز وحشت افسرد !!
ليک؛آن خار،درآن دست خزيد..و گل ازمرگ رهيد..
صبح فردا که رسيد ،،
خار،با شبنمي ازخواب پريد...
گل ؛صميمانه به اوگفت :"سلام"
گل ؛اگر خار نداشت ،،
دل ؛اگر بي غم بود ،،
اگر از بهر کبوتر،قفسي تنگ نبود ،،
"زندگي، عشق ، اسارت ، قهر و آشتي "
" همه بي معنابود "
قيصرامين پور

اشنای قدیمی زیبا بوووووووووود

بغضم شکست،بامن چيزدگربگوئيد
                                                     ازقصه های خوب وبی دردسربگوئيد
       با من دگرمگوئيدازروزهای هجران 
                                                     ازوصل عاشقان دروقت سحر بگوئيد
       ديگر بس است گفتن ازگريه شبانه
                                                       ازلحظه های ناب وشيرين تربگوئيد
       آهی دگر نمانده سودای ناله سازم
                                                         ازناله ای که داردبردل اثر،بگوئيد
       درآسمان چشمم ديگرستاره ای نيست
                                                      ازشهرروشنی، ازشمس وقمربگوئيد
       اصلا به من چه مربوط ازهرچه دوست داريد
                                                       ازعاشقی که مانده بی همسفربگوئيد
       بغضم شکست....آری....ازفرط بيقراری
                                      ازمن اگرکسی هست ديوانه تر، بگوئيد

من ازاین خانه ی ابری به خدا سیرشدم                         
                           جای خالی تورا دیدم ودلگیر شدم
 روزگاری دل من با توجوان بودُ جوان                        
                         تا تورفتی به خدا پیرشدم پیر  شدم
با تودیروزسفرتا به افق داشت دلم                           
                         بی تو امروز ندانسته زمینگیر شدم
شوق آواز سفربی تودگرنیست مرا                           
                           پَرمن ریخته وپای به زنجیر شدم
بی تماشای توای آبی دریای وجود                           
                            من زدیدارهمه آینه ها سیر شدم

جلوي كدام مغازه پابكوبم تا برايم آرامش بخرند ؟؟؟